ÂMİN!
ÂMİN!
Sen her şeyin en güzeline layıksın! Sakın unutma sen yaratılmışların en değerlisisin!
Ve bir gün “öyle birini sevki, seni görünce kalbi yerinden çıkacak gibi heyecanlansın!
Bir günlük değil, bir ömür boyu elini bırakmasın.
Yanındayken bile seni özlesin, uzağındayken seni düşünsün!
Sen onu çok sevince şımarmasın, seni değersizleştirmesin ve sen çok ilgilenince hiç değişmesin.
Seni hep ilk gün ki gibi sevsin, hep ilk gün ki gibi sana gözlerinin içi gülerek baksın.
Uzun süre aramayınca küssün, tavır yapsın sana. Nazlansın! Sitem etsin!
Sen olmayınca umurun da değilmiş gibi değil, her şeyini kaybetmiş gibi davransın.
Sevdiğini iliklerine kadar hissettirsin, deli gibi seni özlediğini söylesin.
Gizli gizli saklayarak değil, ulu orta korkusuzca sevsin seni.
Sana sarılınca dünyevi her şeyi unutsun, seni görünce gözlerinin içi mutluluktan gülsün.
Ne geleceğinden endişe edip korksun, ne de geçmişinden şüphe duysun.
Seni üzünce kendine kızsın, üzdüğüyle gurur değil, pişmanlık duysun! Hatalarını telafi yollarına gitsin.
Elinde bir buket çiçek yâda minik bir papatya ile kapına gelsin, özür dilemeyi bilsin.
Ama öyle çiçek çok resmi olmasın, içten ve samimi olsun, çiçek sadece göstermelik olsun.
‘Özür dilerim, hatalıyım, seni kırdım, incittim, üzdüm, pişmanım’ falan demesine de gerek yok, gözlerinden okunsun hüznü. Hatalarını telafi etmeyi bilsin. Ne yaptığının, ne yaşattığının farkında davransın. Bolca merhameti, duyguları içten ve samimi olsun. Doğal davransın, yapmacık olmasın. Kalbinin aynası olan gözleri sana ne demek istediğini anlatsın. Bakışları vicdanını ortaya koysun! Bakmaya kıyamasın. İncitmeye hayâ etsin. Yalandan uzak, dürüstlükten yana olsun!
‘Zamanım yok’ cümlelerini falan da öyle hiç kurmasın. Senin için olmadık zamanları, olura çevirsin!
Konu sen olunca her şeyi bir kenara bıraksın. Akan suları durdursun. Mesela yapılacaklar listesinin en başköşesine seni sevmeyi koysun. Her gün yeni baştan sevsin seni! Sen üzülünce, ellerini tutsun ve sadece gözlerine baksın. “Seni seviyorum” deyip sımsıkı sarılsın. Sana bütün derdini, sıkıntını unuttursun, bütün acılarını belleğinden silsin. En önemlisi sana güven versin. Acaba ‘Beni bırakır mı?’ diye değil, çok şükür ‘İyi ki varsın’ diye düşündürsün. ‘İyi ki tanımışım seni’ yeniden dünyaya gelsem yine seni severdim dedirttirsin. Sen mutsuzken, gülmeyi unutsun. Ha bir de senin yanındayken dünyalar onunmuş gibi davransın! Ve sen öyle birini sev ki, sana çektiğin tüm acıları unuttursun ve bu zamana kadar bütün beklemelerine değsin...” Âmin! Saygıyla…
